De lente is inmiddels in volle gang. Voorjaarsbloemen staan volop in bloei, vogels die zich uitdrukkelijk laten horen, lammetjes huppelen in de wei en ook wij, mensen willen genieten van al dat ontluikend schoon en de prille voorjaarszon. Maar uitgerekend in deze periode worden we door alle coronamaatregelen geacht zoveel mogelijk thuis te blijven. Deze maatregelen dwingen ons om naar binnen te keren en de rust te vinden in onszelf.

Maar hoe vind je rust bij jezelf als je overladen wordt met berichten over Corona en je vooral de beperkingen voelt? Het is alsof er een monster voor je deur staat.

Ik herken dit gevoel uit mijn verleden, mijn eerste reactie was toen, en is nu weer, mezelf terugtrekken. De ervaring heeft me inmiddels geleerd dat deze manier van overleven me niet gelukkig maakt en dat het me op zo’n moment juist helpt om een beweging naar buiten te maken.

Om die beweging naar buiten te kunnen maken hielp het me de afgelopen weken om mezelf een vraag te stellen. Een vraag die vrijheid geeft. Mijn vraag was: wat kan ik doen voor mijn deelnemers binnen het (zorg)atelier, allen met psychische last, die nu thuis moeten blijven en juist in deze situatie het contact zo nodig hebben?

De lente, de periode van groei en hoop en die bij mij de behoefte tot creëren aanwakkert, hielp me om hierop een antwoord te vinden. Uiteindelijk heb ik door deze vraag zoveel ruimte en mogelijkheden ervaren dat ik minder last kreeg van ‘het monster’ en van eigen opgelegde beperkingen waardoor ik de weg naar buiten goed kon maken.

Hulpbronnen

Mijn hulpbronnen geven me de moed, energie, rust en inspiratie op mijn weg van binnen naar buiten te maken. Mijn hulpbronnen zijn wandelen met onze hond, lezen, tuinieren, meditatie en het kunstzinnig werken. 

Nieuwsbrieven

Het antwoord op mijn vraag vind ik in het schrijven van nieuwsbrieven met allerlei kunstzinnige inspiratie en -oefeningen voor de deelnemers. Kunstzinnig werken kan immers een mooie uitweg zijn voor de stress en spanning in deze Coronatijd. Wat ze ook erg blijken te waarderen is dat ze hiermee wekelijks post ontvangen.

Het schrijven van nieuwsbrieven (en ook deze eerste blog) stond al lang hoog op mijn verlanglijstje, echter heb het altijd voor me uitgeschoven. Mezelf op deze manier zichtbaar maken was voor mij als hooggevoelig persoon een te grote stap. En voilà, nu gedreven door noodzaak en behoefte, heb ik de stap om dit te gaan doen gewoon gezet.

Kunstzinnige oefening bij behoefte aan rust?

Het vinden van stilte en daarmee rust in jezelf is niet voor iedereen gemakkelijk. Deze ervaring heb ik ook met de deelnemers binnen mijn (zorg)atelier. Onderstaande kunstzinnige oefening uit een van mijn nieuwsbrieven kan je daar mogelijk bij helpen. Af en toe stilstaan bij de groei van een plant kan je helpen om te vertragen en je angst of zorgen even te vergeten.

De lente is een mooie tijd om een zaadje in een pot te planten, deze in het licht te zetten en het de komende tijd te observeren. Je helpt de waarneming te scholen door met aandacht te kijken naar iets wat we vaak als heel gewoon ervaren.

Je kunt het proces van zaad tot plant volgen door de verschillende stadia van groei te schetsen, tekenen, schilderen, fotograferen en er eventueel een gedichtje bij te maken.

Kijk maar eens wat er per stap wezenlijk anders is dan de stap daarvoor?